دلآنه

من در این تاریکی فکر یک بره ی روشن هستم که بیاید علف خستگی ام را بچرد. من در این تاریکی امتدادتر بازوهایم را زیر بارانی می بینم که دعاهای نخستین بشر را تر کرد. من در این تاریکی  در گشودم به چمن های قدیم، به طلایی ها، که به دیوار اساطیر تماشا کردیم. من در این تاریکی ریشه ها را دیدم وبرای بوته ی نورس مرگ، آب را معنی کردم. +زندگی پردرد است.زندگی نامرد است...زندگی نامرد است +شعر "از سبز به سبز" سهراب سپهری