جمعه ۴ مرداد ۹۲
به تماشا سوگند
وبه آغاز کلام
وبه پرواز کبوتر از ذهن
واژه ای در قفس است.
حرف هایم، مثل یک تکه چمن روشن بود.
من به آنان گفتم:
آفتابی لب درگاه شماست
که اگر در بگشایید به رفتار شما می تابد.
وبه آنان گفتم:
سنگ آرایش کوهستان نیست
همچنانی که فلز، زیوری نیست به اندام کلنگ.
در کف دست زمین گوهر ناپیدایی است
که رسولان همه از تابش آن خیره شدند.
پی گوهر باشید.
لحظه ها را به چراگاه رسالت ببرید.
ومن آنان را، به صدای قدم پیک بشارت دادم
وبه نزدیکی روز، و به افزایش رنگ.
به طنین گل سرخ، پشت پرچین سخن های درشت.
وبه آنان گفتم:
هرکه در حافظه ی چوب ببیند باغی
صورتش در وزش بیشه ی شور ابدی خواهد ماند.
هر که با مرغ هوا دوست شود
خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود.
آنکه نور از سر انگشت زمان برچیند
می گشاید گره ی پنجره ها را با آه.
زیر بیدی بودیم.
برگی از شاخه ی بالا ی سرم چیدم، گفتم:
چشمچش را باز کنید، آیتی بهتر از این می خواهید؟
می شنیدم که بهم می گفتند:
سحر میداند، سحر!
سر هر کوه رسولی دیدند
ابر انکار به دوش آوردند.
باد را نازل کردیم
تا کلاه از سرشان بردارد.
خانه هاشان پر داوودی بود،
چشمشان را بستیم.
دستشان را نرساندیم به سر شاخه ی هوش.
جیبشان را پر عادت کردیم.
خوابشان را به صدای سفر آینه ها آشفتیم.
+شعر "سوره ی تماشا" از سهراب سپهری
+تقدیم به بهتریــن بهترین (:
+فردا شب قدره.التماس دعا.
+خدایا ممنونم که بعده 16ماه همونی هستم که میخواستم.امروز شد17ماه!
+خدایا خیلی دوست دارم
+یه جمله ی بیربط که از وبلاگ دختران قرن 21 کپی کردم
چــــــــــــــادر من ، تــــــــــاج بـــــــنــــــدگی مـــــن است ...بُگذار به چادُرت پیله کنند مُدام ، به پَـروانه شُدَنَت می ارزد
+ببین من چادرمو دوس دارم.اگه شمایی که میخونی دوسش نداری سکوت کن!توهین نکن
+وقتی خواستم چادری باشم دلیلم یه چیز بود فقط.الان هم اون دلیل هم دلایل دیگه اضافه شدن.تصمیممو واسه همیشه پوشیدنش محکم تر کردن.
+ یه آپ مفصل!دلچسب! (:
+click
