دلآنه

زندگی کردن انگیزه میخواهد ... به اندازه ی یک لبخند از اعماق وجود... که نشود با اخم های تصنعی آن را پنهان کرد... من لبخند میخواهم... همه میخواهند از خودِ واقعیشان فاصله بگیرند... همه میخواهند متفاوت باشند... به چه قیمتی؟ لبخند زدن اینقدر سخت است؟ +با خدا و مؤمنان نیرنگ مى‏بازند ولى جز بر خویشتن نیرنگ نمى‏زنند و نمى‏فهمند( آیه 9 سوره بقره) +این آیه خیلی حرفا داره!من ادعای مومنی ندارم!ولی ادعای کفرهم ندارم...

بازی جالبیست لجبازی... ما با خودمان لج میکنیم... در هر سختی زندگی چندین بار از خدا آرزوی مرگ میکنیم... وقتی نزدیک مرگ میشویم بغض میکنیم... به یاد کارهای انجام نداده میفتیم... من! همان کسی هستم که از حل کردن دو مساله.... هرچند ساده... پر از انگیزه میشوم... من! همان کسی هستم که هر دردی را... نشانه ی یک بیماری میدانم... خدایا؟  من را از این  تناقض ها نجات بده... بمانم یا بروم؟! +تا وقتی که جوابی نیومده زندگی همینطور متناقض باقی میمونه +پریروز بعده حدودا دوسال دلم خنک شد!بعد دوسال فراری بودن:دی +دعآ در هر وقتی فراموش نشه!مخصوصا واسه مریضا!

یک مسکن قوی میخواهم.... برای ساکت کردن دردهای ملتهب... مسکن میخواهم تا ساکت شوند... نه اینکه نباشند... من به بودنشآن دیگر عادت کرده ام... فقط گاهی اوقات نق میزنند ب جانم... میخواهم آرام باشم... +ای بابا!چی نوشتم!

گاهی وقت ها... که نا امیدی مثل سرطان بدخیم کل وجودم را میگیرد... باخودم فکر میکنم که همه چیز از همان ابتدا با من ناسازگاری داشته است... حتی جاذبه زمین هم در مورد من متفاوت عمل کرد... جوری مرا جذب کرد که با سر به زمین بخورم... بعضی وقتها معنی جذب کردن جذاب بودن نیست... چشم هایمان چیزهای خاص را سریع تر تشخیص میدهند.... خاص بودن در جذاب بودن نیست... یک لباس کهنه هم خاص است! خاص یعنی من هستم تو نیستی! درحالی که خیلی ها میتوانند جذاب باشند... گاهی یک نوشته هم میتواند خاص باشد... اگر فقط یک نفر آن را بنویسد... بی آن که زمینه ای در ذهن نویسنده اش باشد... دستهایش ناخودآگاه در اتاق تاریک روی صفحه کلید حرکت کند... یک نوشته پراز غلط املایی...اما خاص! +قالب وبلاگ رو عوض کردم.دلمو زد قبلی! +آهنگ چطوره؟

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید