دلآنه

باران اضلاع فراغت را می شست. من باشن های مرطوب عزیمت بازی می کردم و خواب سفرهای منقش می دیدم. من قاتی آزادی شن ها بودم. من دلتنگ  بودم. در باغ یک سفره ی مانوس پهن بود. چیرزی وسط سفره، شبیه ادراک منور: یک خوشه ی انگور روی همه ی شایبه را پوشید. تعمیر سکوت گیجم می کرد. دیدم که درخت، هست. وقتی که درخت هست پیداست که باید بود. باید بود و رد روایت را تا متن سپید دنبال کرد. اما ای یاس ملون! + یک جای زیبا {اینجا} و باز همون جا {اینجا} کومه {اینجا} پرنده ها {اینجا} و کتاب عزیزم {اینجا}  +دلم خیلییییییی زیاد برای برنامه ی رادیویی تهران در شب تنگ شده! + این همه بخون آخرشم... آدم یکم اجتماعی باشه خوبه واللا!دفترچه سوال رو دیر میدن و زود میگیرن مثل... رفتار میکنن!انقد جیغ مزنن سرت سردرد میگیری!یه سره غر میزنن بعدشم حالا هی توضیح بده ترازت چرا گند اومده!خودت باور میکنی که کسی هم باور کنه!؟